Η Κρήτη λέει είναι νησί, μα για το χαρτογράφο. Για μένα είναι η ΖΩΗ όξω από τον τάφο... (Αγνώστου)

Πέμπτη 27 Μαρτίου 2014

Αναμνήσεις από μια βραδιά με τον Λάκη..

Από μικρή είχα μεγάλη αγάπη στα τραγούδια του νέου κύματος. Μου άρεσε και με συγκινεί ακόμα η ευαισθησία που αποπνέουν. Δεν ξέρω γιατί αλλά μου θυμίζουν καλοκαίρι. Αγαπημένοι καλλιτέχνες ο Μιχάλης Βιολάρης, η Καίτη Χωματά, η Ρένα Κουμιώτη, η Πόπη Αστεριάδη και ο Λάκης Παππάς. Μόλις διάβασα χθες στο internet ότι ο Λάκης Παππάς έφυγε από κοντά μας, θυμήθηκα μια βραδιά πριν αρκετά χρόνια στον Βοτανικό, νομίζω ότι ήταν στον πολυχώρο "Αθηναϊς".. Εκείνο που θυμάμαι πολύ καλά πάντως ήταν ότι στην παρέα μου ήταν καλεσμένος ο Λάκης Παππάς, ο οποίος έτυχε να καθίσει δίπλα μου όλο το βράδυ. Ήταν σε μια παράσταση του Γιώργου Μαρίνου -θυμάμαι πως επρόκειτο για μουσικό γεγονός εκείνη τη χρονιά, καθώς ο Μαρίνος είχε περιορίσει τις εμφανίσεις του πλέον- και ο Λάκης ήταν εκεί. Ευγενής, πολύ διακριτικός στο λόγο του και προστατευτικός στις κινήσεις του. Θυμάμαι πως μου γέμιζε το ποτήρι κρασί όταν άδειαζε καθώς και ότι πρόσεχε να μην έρχεται πάνω μου ο καπνός του τσιγάρου του. Στο τέλος της βραδιάς πήγε να συγχαρεί το Γιώργο Μαρίνο και όταν φύγαμε θυμάμαι τη λεπτότητά του. Άνοιγε τις πόρτες για να περάσουν πρώτες οι κυρίες της παρέας. Δεν τον ξαναείδα από τότε αν και ήξερα ότι κάπου κάπου εμφανιζόταν σε ένα μαγαζάκι.. Δεν με έβγαλε ο δρόμος όμως και ομολογώ πως τώρα -κατόπιν εορτής πάντα- το μετανιώνω. Ωστόσο, διατηρώ μια πολύ γλυκιά ανάμνηση γι' αυτόν τον άνθρωπο και πραγματικά νιώθω πολύ τυχερή που έτυχε να τον γνωρίσω. Η αξιοπρέπεια που εξέπεμπε σαν καλλιτέχνης έβγαινε και στην καθημερινότητά του. 
Θα κλείσω με το τραγούδι "Έκτορας και Ανδρομάχη" σε στίχους Ιάκωβου Καμπανέλλη και μουσική Μάνου Χατζιδάκι, από τα αγαπημένα μου του Λάκη:

Στρατιώτη μου, τη μάχη θα κερδίσει,
όποιος πολύ το λαχταρά να ζήσει.
Όποιος στη μάχη πάει για να πεθάνει,
στρατιώτη μου για πόλεμο δεν κάνει...