Προς τις Ιταλικές δυνάμεις Λειβαδείας.
Ευχαριστούμε που δεν μας ενοχλήσατε απόψε στη δουλειά μας.
Σας περιμένουμε και στα βουνά μας!
Θάνατος στο Φασισμό!
Ζήτω η Ελευθερία!
Ζήτω η Ελλάδα!
6-3-43
Για το Αρχηγείο Ανταρτών του ΕΛΑΣ
Παρνασσίδας-Λοκρίδας-Δωρίδας
υπογραφή
ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ
Το παραπάνω αποτελεί απόσπασμα από το τρίτομο έργο του Δημητρίου Ν. Δημητρίου (Νικηφόρου) "Αντάρτης στα βουνά της Ρούμελης", το οποίο εκδόθηκε πρώτη φορά το 1965. Με αφορμή την κυκλοφορία της πέμπτης έκδοσής του, την Τετάρτη 9 Μαρτίου 2016 και ώρα 19:00, διοργανώνεται εκδήλωση μνήμης και τιμής για τον Νικηφόρο στο Πολεμικό Μουσείο. Αυτή είναι η πρόσκληση:
Ποιός ήταν ο Νικηφόρος
Ο Δημήτρης Δημητρίου (ή "Νικηφόρος") γεννήθηκε το 1921 στο χωριό
Επτάλοφος (Αγόριανη) Παρνασσίδας. Φοίτησε στη Στρατιωτική Σχολή
Ευελπίδων από το 1938 και με την κήρυξη του ελληνοϊταλικού πολέμου, στις
28 Οκτωβρίου 1940, ονομάστηκε ανθυπίλαρχος. Κατά τον πόλεμο του 1940-41
πολέμησε κατά των Γερμανών εισβολέων, στο μέτωπο των βουλγαρικών
συνόρων, ως διοικητής διμοιρίας βαρέων πολυβόλων, στο 193ο μηχανοκίνητο
Σύνταγμα. Για τη δράση του στο μέτωπο προτάθηκε από το διοικητή του για
ηθική αμοιβή.
Υπήρξε ο πρώτος σε όλη την Ελλάδα μόνιμος αξιωματικός που
βγήκε στο βουνό εναντίον των κατακτητών, μέσα από τις τάξεις του
ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Έλαβε μέρος στη μάχη του Γοργοποτάμου και σε δεκάδες άλλες
μάχες κατά των στρατευμάτων κατοχής. Όταν τα αντάρτικα σώματα του ΕΛΑΣ
της Ρούμελης χωρίστηκαν σε Επαρχιακά Αρχηγεία, ανέλαβε στρατιωτικός
αρχηγός των Αρχηγείων Παρνασσίδος- Λοκρίδος- Δωρίδος και κατόπιν του 5ου
Ανεξάρτητου Τάγματος Παρνασσίδος που αναπτύχθηκε στο 2ο Σύνταγμα του
ΕΛΑΣ. Προτάθηκε δύο φορές από το Γενικό Στρατηγείο του ΕΛΑΣ για το
Αριστείο του Απελευθερωτικού Αγώνα. Μετά την απελευθέρωση διώχθηκε και
φυλακίστηκε. Αποφυλακίστηκε το 1952.
Το 1956 έγινε μέλος της Εταιρείας
Ελλήνων Λογοτεχνών. Έγραψε: "Η καμπάνα της Αγόριανης" (θεατρικό), "Το
χρονικό του Γοργοποτάμου", "Χρόνια δίχως ειρήνη" (μυθιστόρημα),
"Αντάρτης στα βουνά της Ρούμελης" (χρονικό, τρεις τόμοι, 1965),
"Ελληνική εμπειρία '44-'67", "Η δυναμική των ανθρωπίνων σχέσεων"
(δοκίμιο), "Τα φοβερά ντοκουμέντα: Γοργοπόταμος", κ.ά.
Πέθανε στη Ν.
Σμύρνη τον Φεβρουάριο του 2000 και κηδεύτηκε στην ιδιαίτερη πατρίδα του,
την Άνω Αγόριανη Παρνασσίδας.
Γιατί η εκδήλωση γίνεται στις 9 Μαρτίου.
Θεωρώ ότι δεν είναι τυχαία η επιλογή της ημερομηνίας, ειδικά αν λάβουμε υπόψη ότι 73 χρόνια πρίν, στις 6-3-1943 ο Νικηφόρος μαζί με ομάδα ανταρτών του ΕΛΑΣ Παρνασσίδας τόλμησαν και κατάφεραν κάτι πολύ σημαντικό. Να ανοίξουν τις φυλακές Λειβαδιάς, οι οποίες φρουρούνταν από τις ιταλικές δυνάμεις κατοχής, και να απαλευθερώσουν 80 κρατούμενους μεταξύ των οποίων ήταν ο δάσκαλος Νίκος Δημητρίου, πατέρας του Νικηφόρου, και η μητέρα του Σοφία.
Τέλος, να πω ένα μεγάλο μπράβο στα παιδιά του που φρόντισαν να βγεί πάλι στην κυκλοφορία το σημαντικό αυτό έργο. Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεώτεροι. Τους αφιερώνω την παρακάτω μαντινάδα:
Ποτέ δεν πρέπει τα κλαριά τσοι ρίζες να ξεχνούνε,
γιατί οι ρίζες, αν χαθούν και κείνα θα χαθούνε..
Πηγές:
http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.gr/2015/03/6-1943.html
http://sigxroniekfrasi.blogspot.gr/2014/03/blog-post.html
http://www.biblionet.gr
