Η Κρήτη λέει είναι νησί, μα για το χαρτογράφο. Για μένα είναι η ΖΩΗ όξω από τον τάφο... (Αγνώστου)

Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου 2016

Ένα ευχαριστώ στο Γιώργη Ψαρονίκου Ξυλούρη

Η αλήθεια είναι ότι εδώ και μέρες σκέφτομαι αυτή μου την ανάρτηση. Ο λιγοστός ελέυθερος χρόνος δε μου επέτρεπε να το κάνω νωρίτερα και συγκεκριμένα στις 4 Σεπτεβρίου 2016, αλλά όπως λένε "κάλλιο αργά παρά ποτέ". Γιατί στις 4 Σεπτέμβρη, θα με ρωτήσετε. 
4 Σεπτέμβρη, ένα χρόνο πρίν, η Κρήτη απ' άκρη σ' άκρη, τραγουδούσε στο Θέατρο Βράχων. Ήταν μια εκδήλωση που την περίμενα κι εγώ όπως και πολλοί άλλοι όπως αποδείχθηκε από τη συμμετοχή, με πολύ λαχτάρα. Τη διοργάνωση είχε αναλάβει ο ραδιοφωνικός σταθμός 105,5 Στο Κόκκινο και την καλλιτεχνική επιμέλεια είχε ο Γιώργος Ξυλούρης, ο γιός του Ψαρονίκου. Ο Γιώργης που χάθηκε τόσο άδικα. Στο Γιώργη λοιπόν είναι αφιερωμένη η αναρτησή μου. Για να του πω το ευχαριστώ που δεν πρόλαβα. Ευχαριστώ για την ιδέα τη συναυλίας. Για τους καλλιτέχνες, διαλεγμένοι όλοι ένας ένας. Για τη συγκίνηση και το συναίσθημα της βραδιάς. Γιατί έδωσε με τον πλέον παραστατικό τρόπο στην ανιψιά μου, ετών 16, την ευκαιρία να γνωρίσει μέσα σε ενα βράδυ ότι καλύτερο έχει να προσφέρει η κρητική παραδοσιακή μουσική. Και μπορεί να ήξερε τον Ψαραντώνη και τον Μαρτσαντώνη αλλά ήταν πολύ συγκινητικό να τη βλέπω να σιγοτραγουδά μαζί με τους Φραγκιαδάκηδες τη Θλιμμένη Χαραυγή. Ή να με ρωτάει για τις μαντινάδες και για τις λέξεις που δεν καταλάβαινε κι εγώ να της εξηγώ τα πάντα, σαν καλή θεία.. Αξίες ανεκτίμητες.
Προσωπικά απ' την εκδήλωση ξεχώρισα το τραγούδι-όνειρο του Γιώργη Βρέντζου για τους παλιούς ανωγειανούς. Πολλά γνωστά ονόματα, άλλοι ποθαμένοι καιρό άλλοι πρόσφατα. Κι ας μη τους κάτεχα, τα μάτια μου τρέξανε. 
Ο Γιώργης εκείνο το βράδυ το ζούσε, ζούσε το δικό του όνειρο, το οποίο είμαι σίγουρη ότι ήθελε να ξαναδεί και να μοιραστεί μαζί μας στο μέλλον. Όπως κι εγώ όπως και τόσοι άλλοι. Πιστεύω οτι θα ήταν όμορφο στη μνήμη του κάθε χρόνο να γίνεται μια συναυλία σαν κι αυτή. Να τραγουδάει όλη η Κρήτη και ο Γιώργης να μας θωρεί από ψηλά με τον πατέρα του τον Ψαρονίκο και να χαίρονται..

Απο τις πρόβες της συναυλίας με τον Κάτη και τον Νταγιαντά

Το όνειρο-Γιώργης Βρέντζος (Κάτης)

Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου 2016

“Σεργιάνι στην παράδοση της Κρήτης-Μουσική και υγεία, χορός και θεραπεία” σε Ανώγεια και Νωπήγεια

Αναδημοσίευση από την ηλεκτρονική εφημερίδα ΑΝΩΓΗ http://www.anogi.gr/

Την ερχόμενη Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου στις 9 μ.μ θα πραγματοποιηθεί στο μικρό θέατρο της “Ντελίνας” στα Ανώγεια, μουσικοχορευτική εκδήλωση με τίτλο “Σεργιάνι στην παράδοση της Κρήτης-Μουσική και υγεία, χορός και θεραπεία”, με την λύρα του Βασίλη Σκουλά και χορευτικά από μια ομάδα Γερμανών. Η εκδήλωση τελεί υπό την αιγίδα του Δήμου Ανωγείων και η είσοδος έχει οριστεί στα πέντε ευρώ.

Στο πέτρινο θέατρο της “Ντελίνας” θα παρουσιαστεί ένα δίωρο πρόγραμμα με τραγούδια του σπουδαίου Ανωγειανού καλλιτέχνη Βασίλη Σκουλά, ενώ η ομάδα των Γερμανών θα χορέψει σε χορογραφίες βασισμένες στα τραγούδια του. Η ίδια εκδήλωση θα παρουσιαστεί και την Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου στην Κίσσαμο, στο Πέτρινο θέατρο της Ορθοδόξου Ακαδημίας Κρήτης στα Νωπήγεια.


Δε θα μπορούσα να μην αναφερθώ σε αυτή την εκδήλωση, μιας και λαμβάνει χώρα σε δύο αγαπήμενα μου μέρη, τ' Ανώγεια και τα Νωπήγεια. Τ' Ανώγεια είναι γνώστα και ξακουστά. Τα Νωπήγεια απ' την άλλη είναι "επίνειο" του Δραπανιά Κισάμου Χανίων. Βρίσκεται στην πιο όμορφη, για μένα τουλάχιστον, μπάντα του κόλπου της Κισάμου. Κι αυτό γιατί εκεί, μεταξύ άλλων ευχάριστων στιγμών, έχω απολαύσει μερικά από τα πιο ωραία ηλιοβασιλέματα. Στα Νωπήγεια βρίσκεται η Ορθόδοξος Ακαδημία Κρήτης, έργο του μεγάλου και προσφιλέστατου Ιεράρχη μας, του πρώην Μητροπολίτη Κισάμου και Σελίνου Ειρηναίου Γαλανάκη. Επίσης, βρίσκεται το πολύ όμορφο εκκλησάκι της Παναγίας στη θέση Χώνη και το πέτρινο θεατράκι όπου κάθε καλοκαίρι γίνεται πλήθος εκδηλώσεων. Εκεί, στο πέτρινο θεατράκι λοιπόν, θα βρεθούν ο αγαπημένος Βασίλης Σκουλάς με μια ομάδα Γερμανών.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα, ο κρητικός χορός χρησιμοποιείται ως θεραπευτικό μέσο. Θεωρουν ότι η επίδραση του κρητικού χορού κάνει καλό στην ψυχή καθώς δρά με λυτρωτικό τρόπο απέναντι στον πόνο και στη λύπη. Μάλιστα, κρητικοί χοροί διδάσκονται και σε γερμανικό νηπιαγωγείο βοηθώντας μέσα από το ρυθμό τους στην καλύτερη επικοινωνία των νηπίων. Απίστευτο μα την αλήθεια. Ποιος θα το πίστευε αυτό εβδομήντα χρόνια πριν που οι Γερμανοί έρχονταν να κατακτήσουν την Κρήτη..
Για το λόγο αυτό πιστεύω ότι το δρώμενο αξίζει επιπλέον και για το γεγονός ότι ενώ οφείλουμε να μην ξεχνάμε πως κάποτε σ' αυτα τα μέρη εξελίχθηκαν γεγονότα όπως η Μάχη της Κρήτης, ωστόσο οι λαοί πρέπει να σέβονται ο ένας τον άλλο και να συνυπάρχουν αγαπημένοι και μονιασμένοι. Και τέτοιες εκδηλώσεις το επιβεβαιώνουν.