Ξεχασμένοι ήρωες: Ένα ιστορικό σημείωμα

Ένας από τους ξεχασμένους ήρωες που πολέμησαν πραγματικά από την επανάσταση του Θέρισου μέχρι και την ιστορική Μάχη της Κρήτης, διαλεκτός πολεμιστής και αγωνιστής, ήταν ο ξακουστός Ραφτογιώργης του Ιωάννου, καταγόμενος από τον Πλάτανο Κισάμου.

Το 1941 τα σιδερένια πουλιά των Γερμανών έριξαν χιλιάδες αλεξιπτωτιστές για να καταλάβουν το ιστορικό νησί της Κρήτης. Το Μάϊο του 1941, ο Ραφτογιώργης, ένας ηλικιωμένος πολεμιστής, ένας αγνός πατριώτης και αγωνιστής, με όλα τα ψυχικά χαρίσματα του έμπειρου, διαθέτοντας όλες τις δυνάμεις του σαν παλικάρι, σαν νέος είκοσι χρονών, μπήκε στη μάχη για την απόκρουση της επίθεσης. Ο Ραφτογιώργης, είχε εκπληκτική σκοπευτική ικανότητα, ήταν τολμηρός, ατρόμητος, δεν απέφευγε τον κίνδυνο, ήταν ένας ανδρειωμένος. Πολύ νέος, κατατάχτηκε στο σώμα της Κρητικής Χωροφυλακής πριν από το 1905, αλλά πολύ σύντομα, με την επανάσταση του Θέρισου από τον μεγάλο Ελευθέριο Βενιζέλο, εγκατέλειψε την θέση του για να προσχωρήσει στο σώμα των επαναστατών. Αυτό το γεγονός, έτυχε ιδιαίτερης εκτίμησης από τον αρχηγό Ελευθέριο Βενιζέλο που τον βράβευσε για τις πολύτιμες υπηρεσίες που προσέφερε στο κίνημα του Θέρισου.

Στην γιγαντομαχία του 1912-13, τότε που ο Ελληνικός λαός έγραψε τις ενδοξότερες σελίδες της ιστορίας μας, ο Ραφτογιώργης δεν έμεινε αδρανής, ρίχτηκε στην μάχη εθελοντικά για να βοηθήσει στην απελευθέρωση των υποδουλωμένων Ελλήνων.

Στο κίνημα της Θεσσαλονίκης το 1917, ο Ελευθέριος Βενιζέλος γνωρίζοντας την ανδρεία και την τόλμη του Ραφτογιώργη και την αφοσίωση που είχε προς το πρόσωπό του, τον προσέλαβε ως ακόλουθό του. Στην νέα του θέση, ο Ραφτογιώργης προσέφερε μεγάλες υπηρεσίες στο κίνημα και στην Βενιζελική παράταξη, γι’ αυτό και τιμήθηκέ επάξια με το βαθμό του Ανθυπομοιράρχου, και έλαβε το μετάλλιο της στρατιωτικής αξίας κατόπιν διαταγής της Α.Μ. του Βασιλέως των Ελλήνων. Απενεμείθη το μετάλλιο αυτό προς επιβράβευση των υπηρεσιών του στην πατρίδα, επειδή εργάσθει με αφοσίωση δια την πλήρη επιτυχία του Εθνικού κινήματος.

Μετά τις εκλογές του 1920, για να αποφύγει τις δολοφονικές διαθέσεις των αντιπάλων του Βενιζέλου, ύστερα από πολλές περιπέτειες κατόρθωσε να επιστρέψει στην γενέτειρά του, αλλά πάντοτε καταδιωγμένος ώσπου επέστρεψε στο σώμα της Χωροφυλακής. Μετά την αποστρατεία του εγκαταστάθηκε στο χωριό του. Την οικογενειακή γαλήνη διέλυσε ο πόλεμος των δυνάμεων του Άξονα τον Μάϊο του 1941, όταν τα Γερμανικά χαλύβδινα τέρατα σκόρπισαν στο νησί μας, στην Κρήτη μας, τον όλεθρο και την φρίκη. Όταν οι ανδρειωμένοι της Κρήτης συνέχιζαν τις παραδόσεις της ελληνικής φυλής, ο Ραφτογιώργης ήταν και πάλι παρών, για την ελευθερία. Πρώτος και καλύτερος χωρίς αυτή τη φορά να υπολογίσει το βάρος της ηλικίας του, ούτε τις οικογενειακές υποχρεώσεις του.

Τίποτα δεν στάθηκε ικανό να ανακόψει την πολεμική ορμή του. Ήταν αγνός υπερασπιστής του πατρίου εδάφους ξεπληρώνοντας το καθήκον του σαν πατριώτης, διαθέτοντας όλες τις δυνάμεις του παρά την ηλικία του.

Ο Ραφτογιώργης πολέμησε στον Κάμπο του Καστελλιού. Ύστερα από την σκληρή αντίσταση των πολεμιστών, οι Γερμανοί έκαναν χρήση όπλου όλμων για να εξουδετερώσουν την αντίσταση. Ο Ραφτογιώργης κατόρθωσε να διαφύγει κάνοντας χρήση του περιστρόφου του. Οι Γερμανικές Αρχές τον επικύρηξαν με μεγάλο χρηματικό ποσό, χωρίς και πάλι να κατορθώσουν να τον συλλάβουν. Μερικοί άνθρωποι που ακόμα ζούν μπορεί να γνωρίζουν και να το επιβεβαιώσουν.

Για τον Ραφτογιώργη και για τους άλλους ήρωες της Αντίστασης που δεν ανάφερα: Βαρουχάκης, Ρημαντωνάκης, Παρτσαλάκης, Μαυροδημητράκης κ.α. στους οποίους πρέπει να κάνουν κάθε χρόνο μνημόσυνο γιατί πολέμησαν σαν ελέυθεροι σκοπευτές στον Κάμπο της Κισάμου. Τόσες εκδηλώσεις γίνονται κάθε χρόνο χωρίς να αναφερθούν τα ονόματα αυτών των πολεμιστών της Μάχης της Κρήτης που έγινε γνωστή σε όλο τον κόσμο, από τις επαινετικές αναφορές του πατέρα της Νίκης, Ουϊνστον Τσώρτσιλ («η πατρίδα που έχει τέτοια τέκνα, ποτέ δεν χάνει την λευτεριά της»).

Αυτά γράφει ο απόστρατος συνταξιούχος στρατιωτικός Στυλιανός Ι. Βόλακας, κάτοικος Πλατάνου Κισάμου

Τετάρτη 31 Μαρτίου 1999
Για τον Γιώργη Ραφτάκη (Ραφτογιώργη)