Μάρτιος του 2012. Παρίσι. Νεκροταφείο Pere LaChaise. Στα δαιδαλώδη μονοπάτια του με τους αναρίθμητους τάφους, το μόνο που ταράζει την ησυχία των νεκρών είναι το μονότονο κρώξιμο των κορακιών. Σκηνικό μιας άλλης εποχής.. απόκοσμο και μυστηριώδες. Αν ήταν χειμώνας θα μπορούσα να προσθέσω και τον αναμενόμενο, ίσως, χαρακτηρισμό "τρομακτικό". Μα τα μπουμπουκιασμένα δέντρα μαρτυρούν ότι η Άνοιξη πέρασε κι από εδώ. Κι αυτός ο παιχνιδιάρης ήλιος κάνει τα πάντα να φαίνονται τελειώς διαφορετικά εκεί που θα ρίξει τις αχτίδες του.. Οι σκιές διαλύονται και όλα παίρνουν την πραγματική τους μορφή και διάσταση.
Ανάμεσα στους τάφους υπάρχει και ένας που η επιγραφή του λέει:
Τι είναι τούτο πάλι; Τι θέλει να πει ο ποιητής; Στα διάφορα blog διαβάζω ότι δαίμονας στην αρχαία Ελλάδα ήταν η θεότητα που μοίραζε την μοίρα από το δαίομαι που θα πει μοιράζω. Καμία σχέση με το διάβολο που εννοούμε στις μέρες μας. "Δαίμων εαυτού" ονομαζόταν η θεότητα-προστάτης που ζούσε μέσα σε κάθε άνθρωπο από τη γέννηση έως το θάνατό του και φρόντιζε για την προσωπική του εξέλιξη κι ευημερία, κάτι σαν το αντίστοιχο σημερινό χριστιανικό “Φύλακας - Άγγελος”, αποτελώντας κατά κάποιο τρόπο ένα "δίαυλο" μεταξύ του κόσμου των θνητών και του κόσμου των θεών. "Πράττω κατά τον δαίμονα εαυτού" ουσιαστικά σημαίνει "πράττω σύμφωνα με αυτό που η συνείδησή μου θεωρεί σωστό", αδιαφορώντας ίσως για το τι θα πουν οι άλλοι και είναι μια στάση ζωής που υιοθέτησαν και επιδοκίμασαν οι Στωικοί φιλόσοφοι.
Ανάμεσα στους τάφους υπάρχει και ένας που η επιγραφή του λέει:
JAMES DOUGLAS MORRISON
1943 - 1971
ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΔΑΙΜΟΝΑ ΕΑΥΤΟΥ
Τι είναι τούτο πάλι; Τι θέλει να πει ο ποιητής; Στα διάφορα blog διαβάζω ότι δαίμονας στην αρχαία Ελλάδα ήταν η θεότητα που μοίραζε την μοίρα από το δαίομαι που θα πει μοιράζω. Καμία σχέση με το διάβολο που εννοούμε στις μέρες μας. "Δαίμων εαυτού" ονομαζόταν η θεότητα-προστάτης που ζούσε μέσα σε κάθε άνθρωπο από τη γέννηση έως το θάνατό του και φρόντιζε για την προσωπική του εξέλιξη κι ευημερία, κάτι σαν το αντίστοιχο σημερινό χριστιανικό “Φύλακας - Άγγελος”, αποτελώντας κατά κάποιο τρόπο ένα "δίαυλο" μεταξύ του κόσμου των θνητών και του κόσμου των θεών. "Πράττω κατά τον δαίμονα εαυτού" ουσιαστικά σημαίνει "πράττω σύμφωνα με αυτό που η συνείδησή μου θεωρεί σωστό", αδιαφορώντας ίσως για το τι θα πουν οι άλλοι και είναι μια στάση ζωής που υιοθέτησαν και επιδοκίμασαν οι Στωικοί φιλόσοφοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου