Η Κρήτη λέει είναι νησί, μα για το χαρτογράφο. Για μένα είναι η ΖΩΗ όξω από τον τάφο... (Αγνώστου)

Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου 2016

Ένα ευχαριστώ στο Γιώργη Ψαρονίκου Ξυλούρη

Η αλήθεια είναι ότι εδώ και μέρες σκέφτομαι αυτή μου την ανάρτηση. Ο λιγοστός ελέυθερος χρόνος δε μου επέτρεπε να το κάνω νωρίτερα και συγκεκριμένα στις 4 Σεπτεβρίου 2016, αλλά όπως λένε "κάλλιο αργά παρά ποτέ". Γιατί στις 4 Σεπτέμβρη, θα με ρωτήσετε. 
4 Σεπτέμβρη, ένα χρόνο πρίν, η Κρήτη απ' άκρη σ' άκρη, τραγουδούσε στο Θέατρο Βράχων. Ήταν μια εκδήλωση που την περίμενα κι εγώ όπως και πολλοί άλλοι όπως αποδείχθηκε από τη συμμετοχή, με πολύ λαχτάρα. Τη διοργάνωση είχε αναλάβει ο ραδιοφωνικός σταθμός 105,5 Στο Κόκκινο και την καλλιτεχνική επιμέλεια είχε ο Γιώργος Ξυλούρης, ο γιός του Ψαρονίκου. Ο Γιώργης που χάθηκε τόσο άδικα. Στο Γιώργη λοιπόν είναι αφιερωμένη η αναρτησή μου. Για να του πω το ευχαριστώ που δεν πρόλαβα. Ευχαριστώ για την ιδέα τη συναυλίας. Για τους καλλιτέχνες, διαλεγμένοι όλοι ένας ένας. Για τη συγκίνηση και το συναίσθημα της βραδιάς. Γιατί έδωσε με τον πλέον παραστατικό τρόπο στην ανιψιά μου, ετών 16, την ευκαιρία να γνωρίσει μέσα σε ενα βράδυ ότι καλύτερο έχει να προσφέρει η κρητική παραδοσιακή μουσική. Και μπορεί να ήξερε τον Ψαραντώνη και τον Μαρτσαντώνη αλλά ήταν πολύ συγκινητικό να τη βλέπω να σιγοτραγουδά μαζί με τους Φραγκιαδάκηδες τη Θλιμμένη Χαραυγή. Ή να με ρωτάει για τις μαντινάδες και για τις λέξεις που δεν καταλάβαινε κι εγώ να της εξηγώ τα πάντα, σαν καλή θεία.. Αξίες ανεκτίμητες.
Προσωπικά απ' την εκδήλωση ξεχώρισα το τραγούδι-όνειρο του Γιώργη Βρέντζου για τους παλιούς ανωγειανούς. Πολλά γνωστά ονόματα, άλλοι ποθαμένοι καιρό άλλοι πρόσφατα. Κι ας μη τους κάτεχα, τα μάτια μου τρέξανε. 
Ο Γιώργης εκείνο το βράδυ το ζούσε, ζούσε το δικό του όνειρο, το οποίο είμαι σίγουρη ότι ήθελε να ξαναδεί και να μοιραστεί μαζί μας στο μέλλον. Όπως κι εγώ όπως και τόσοι άλλοι. Πιστεύω οτι θα ήταν όμορφο στη μνήμη του κάθε χρόνο να γίνεται μια συναυλία σαν κι αυτή. Να τραγουδάει όλη η Κρήτη και ο Γιώργης να μας θωρεί από ψηλά με τον πατέρα του τον Ψαρονίκο και να χαίρονται..

Απο τις πρόβες της συναυλίας με τον Κάτη και τον Νταγιαντά

Το όνειρο-Γιώργης Βρέντζος (Κάτης)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου