Είχαμε και έχουμε τη συνήθεια ως έθνος να κρύβουμε τα σημαντικά και δύσκολα κάτω από το χαλί και να αναγάγουμε σε "εθνικά θέματα", πράγματα απλά και εύκολα όπως μια ποδοσφαιρική αναμέτρηση.
Δεν θα μπορούσα να μας φανταστώ ποτέ να ουρλιάζουμε από χαρά, επειδή πατάχθηκε η φοροδιαφυγή, τα σχολεία έχουν βιβλία στην ώρα τους και τα νοσοκομεία γάζες.
Ενενήντα λεπτά έντασης, αδρεναλίνη, ένα σκορ στο τέλος για να αποδεικνύει ποιοι είμαστε και τι κάνουμε και ένας διαιτητής να του τα φορτώσουμε όλα, αν τα πράγματα (χτύπα ξύλο) στραβώσουν.
Η Ελλάδα αντιμετωπίζει τη Γερμανία στο Euro και εδώ και μέρες, έχει αρχίσει ο γνωστός "πόλεμος" στο διαδίκτυο και τα πρωτοσέλιδα για το πώς θα "σας δείξουν αυτοί που σας χρωστάνε" και τι θα κάνει ο Σαμαράς (και δεν μιλάω για το νέο πρωθυπουργό) στη Μέρκελ, τον Σόιμπλε και τα άλλα κακά παιδιά, βάζοντας τη μπάλα στα δίχτυα.
Το πρωινό των εκλογών, σε τηλεοπτικό πάνελ, ειπώθηκε ότι ο λαός πήγαινε στις κάλπες με καλύτερη ψυχολογία, λόγω της πρόκρισης της Ελλάδας στα προημιτελικά του Euro. Καταρχάς, ο κόσμος δεν πήγε στις κάλπες (αποχή ρεκόρ), αλλά στις παραλίες. Από εκεί και πέρα πραγματικά αναρωτιέμαι αν μια πρόκριση ακόμα και μια ποδοσφαιρική νίκη, έχει τόση σημασία σε μια χώρα που άνθρωποι αυτοκτονούν από ανέχεια ή κάνουν ουρές για λίγα λαχανικά.
Μίζερη προσέγγιση θα μου πεις. Μια χώρα σε απελπισία, χρειάζεται ενέσεις ηθικού από οπουδήποτε και τα παιδιά της εθνικής τις δίνουν και με το παραπάνω.
Καμία διαφωνία. Δεν θα μπορούσα να αμφισβητήσω ούτε τη χαρά που μας δίνει μια νίκη της εθνικής, ούτε τη σημασία που μπορεί να έχει το ποδόσφαιρο στη ζωή ενός ανθρώπου.
Αλλά είναι χρήσιμο σε μια κατεστραμμένη χώρα, να μπορείς να κατανοήσεις το σημαντικό σε μια συγκεκριμένη συγκυρία και να ιεραρχείς τις προτεραιότητες.
Μια νίκη επί της Γερμανίας θα έβγαζε τον κόσμο στους δρόμους, όταν δεν τον βγάζουν οι ουρές για φρούτα, οι αυτοκτονίες, οι περικοπές στα κονδύλια για τα Ατομα με Ειδικές Ανάγκες και οι συνταξιούχοι που ψάχνουν στα σκουπίδια.
Αυτό κάτι δείχνει και για την κατάντια μας και για το μέλλον μας. Μια ζωή πανηγυρτζήδες, μια ζωή έθνος ανάδελφον και πάντα μαχητές και ήρωες στα εύκολα, όπως είναι μια ποδοσφαιρική αναμέτρηση ή μια κόντρα του στυλ να “μαζευτούμε στο Facebook 1.000.000΄Έλληνες που φτιάχνουν γάντια του μποξ για καγκουρό, πριν κάνουν το ίδιο οι Γερμανοί”.
Την Παρασκευή το βράδυ, όσοι έχουν πληρώσει το χαράτσι και έχουν ρεύμα, θα δουν μια “εθνική μάχη”. Αν δεν είναι άνεργοι ίσως τη συνοδεύσουν με πίτσες και μπύρες και λαχανικά, αγορασμένα και όχι από τις γνωστές ουρές. Μπορεί να δουν το ματς και με φίλους, αν και πλέον ακόμα και η συνεύρεση με αυτούς είναι πολύ δύσκολη, καθώς αν έχεις δουλειά και εκείνοι όχι, ντρέπεσαι να τους δεις, έχοντας τύψεις που δεν σου ανήκουν. Αν δεν έχεις δουλειά και σε καλούν να πας να δεις το ματς, πάλι ντρέπεσαι και πάλι έχεις τύψεις που δεν σου ανήκουν.
Η εθνική απελπισία, δεν θα αλλάξει σε μια ποδοσφαιρική αναμέτρηση και είναι καλό να το επισημαίνουμε, καθώς είμαστε ένας λαός εθισμένος στα placebo (εικονικά φάρμακα).
Τα έχουμε πάρει με τις χούφτες στο παρελθόν (χρυσά μετάλλια, Euro, Ολυμπιακοί 2004). Ήρθε η ώρα να τα κόψουμε.
Υ.Γ. Καλή επιτυχία στην Εθνική. Προφανώς και οι παίκτες της δεν πρέπει να ασχοληθούν για 90 λεπτά με τα προβλήματα της χώρας. Για εκείνους, προέχει η νίκη.
* Ο Μάνος Χωριανόπουλος είναι δημοσιογράφος. Σπούδασε Επικοινωνία και ΜΜΕ στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Από τον Μάιο του 2007 βρίσκεται στην 24 Μedia και είναι Senior Editor του News247.gr
Πηγή: http://news247.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου