Ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη χθες για μένα όταν περιμένοντας το τρένο για να πάω σε δουλειά με το μυαλό φορτωμένο σκέψεις και έγνοιες ακούω ξαφνικά από τα μεγάφωνα του σταθμού τα Βόρεια μονοπάτια του Στέλιου Πετράκη. Για πότε.. οι έγνοιες γίνανε πουλιά, σκορπίσανε και πάνε γιατί φωλιά στη σκέψη μου να κάμουν δε χωράνε..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου