Αν μιλούσαν τα σύννεφα

Στίχοι: Γιώργος Μητσάκης
Μουσική: Γιώργος Μητσάκης
Πρώτη εκτέλεση: Πόλυ Πάνου & Αντώνης Ρεπάνης ( Ντουέτο )

Ήτανε φθινόπωρο και τα φύλλα πέφτανε
και ένα αγέρι φύσαγε κάπως δυνατό,
ήτανε φθινόπωρο και τα μαύρα σύννεφα
χάιδευαν παράξενα το Λυκαβηττό.

Ήρθε και το σούρουπο και τα φώτα ανάψανε
κι άδικα τα μάτια μου τον χαμό σου κλάψανε
και το πάρκο έρημο κι η καρδιά μου άδεια
ζω με την ανάμνηση πονεμένα βράδια.

Αν μιλούσαν τα σύννεφα 
αν μιλούσαν κι οι δρόμοι
θα σου λέγαν αγάπη μου 
πως σ' αγαπώ ακόμη.

Δεν με παρηγόρησε ο καιρός που πέρασε
ούτε και το χείλι μου από τότε γέλασε,
σκέπασε ο πόνος μου κάθε ομορφιά
ζω μες στο φθινόπωρο και στη συννεφιά.

Αν μιλούσαν τα σύννεφα 
αν μιλούσαν κι οι δρόμοι
θα σου λέγαν αγάπη μου 
πως σ' αγαπώ ακόμη.

Ναι ξέρω, δεν είναι φθινόπωρο αλλά θα μπορούσε με τέτοιο καιρό που κάνει. Τι να πει κανείς.. και ο καιρός τρελάθηκε στις μέρες μας. Οι συννεφιές των τελευταίων ημερών μου έφεραν στο νου το πολύ αγαπημένο τραγούδι του Μητσάκη. Είπα να το αναρτήσω και να κάνω και το σχολιάκι μου. Το βίντεο στο youtube είναι από την ταινία "Το έξυπνο πουλί" του 1961 σε σκηνοθεσία Ορέστη Λάσκου. Αυτές οι παλιές ελληνικές ταινίες.. τι μουσικούς θησαυρούς κρύβουν. Είναι κάποιες που δεν τις πιάνει το μάτι σου και ακούγονται κάτι άσματα φοβερά (θα αναφερθώ σε μερικές τέτοιες περιπτώσεις σε μελλοντική ανάρτησή μου). Εδώ βέβαια εμφανίζεται η Άννα Μαριάννα αλλά τραγουδάει η Πόλυ Πάνου. Ε λοιπόν, αυτό ποτέ δεν το κατάλαβα.. άντε να ντουμπλάρονται οι ηθοποιοί (αν και είναι πολύ παράξενο να βλέπεις τον Λάκη Κομνηνό και να ακούς τον Αλέκο Αλεξανδράκη, βλ. "Τα δυο πόδια σε ένα παπούτσι"), οι τραγουδιστές γιατί να ντουμπλάρονται; 

Το συγκεκριμένο τραγούδι,  είναι από τ' αγαπημένα του παλαίμαχου Ρεθεμνιώτη ποδοσφαιριστή του Παναθηναϊκού, Κώστα Λινοξυλάκη. Το 2000, η εκπομπή "Σπορ ιστορίες" του Δημήτρη Χατζηγεωργίου (υπάρχει στο ψηφιακό αρχείο της ΕΡΤ) κάνει αφιέρωμα στον Κώστα Λινοξυλάκη και η Πόλυ Πάνου του αφιερώνει το "Αν μιλούσαν τα σύννεφα". Τιμής ένεκεν, για τα γλέντια που κάνανε στου "Τζίμη του Χοντρού". Για φαντάσου, έχουν περάσει τόσα χρόνια και το θυμάμαι ακόμη.. Τόσο μεγάλη εντύπωση φαίνεται ότι μου έκανε η εκπομπή και η προσωπικότητα του Λινοξυλάκη...

Οι στίχοι είναι από το http://www.stixoi.info/